‘संगठनलाई मजबुत बनाउँछु’

संस्थागत विद्यालयहरूमा रहेका विविध समस्याहरूलाई चिर्नको निमित्त र सांगठनिक धारलाई दरिलो बनाउन म महासचिवमा उठेको छु । म संगठनलाई मजबुत, एक ढिक्का बनाएर अघि बढ्नेछु ।

२०४७ साल पुष १ गते मेरो विद्यालय र सोही वर्ष पुसको २३ गते प्याब्सनको स्थापना भएको थियोे । २०४७ माघ १७ बाट सदस्य भएर विधिगत रूपमा यसमा लागि रहेको छु । शुरुदेखि पाचौँ महाधिवेशनसम्म आउँदा, प्याब्सनमा २०० जति मात्र विद्यालयहरू हुन्थे । ति विद्यालयहरूबाट महाधिवेशन नेतृत्वमा कुनै रोकतोक थिएन ।

सातौँ जिल्ला महाधिवेशन वि.स २०५७ सालमा जिल्ला कार्यसमितिमा प्रवेश गरेको थिएँ । २०५७ सम्म राष्ट्रिय महाधिवेशन प्रतिनिधि, ५७ बाट ५९ सालसम्म ललितपुर जिल्ला कार्य समितिको सदस्य, ५९ बाट ६१ सम्म ललितपुर प्याब्सनको सचिव रहेको थिएँ । त्यसप्रश्चात ललितपुर प्याब्सन जिल्ला अध्यक्ष, प्रमुख सल्लाहकार, २ पटक केन्द्रिय कोषाध्यक्ष हुँदै खुल्ला उपाध्यक्षसम्म आइपुगेको छु । पूरै २८ वर्ष एक महिना समय प्याब्सनलाई दिइसकेको छु ।

महासचिव भनेको संगठन प्रमुख हो । त्यो हुनाले ७३ वटा जिल्लाहरूलाई एक ढिक्को बनाउने र छाता संगठनमा रहेको विद्यालयको हक हित अनि निजी विद्यालयको लगानी, त्यसको अस्तित्व, त्यसको निरन्तरता र त्यसको संरक्षणमा जोड दिनेछु । मूलत अहिले देखिएको जिल्ला, प्रदेश र स्थानीय तहमा आउने शिक्षाका जुन नियमहरू, विनियमहरू कानूनहरू बनाउने कुरामा सक्रिय रहने प्रतिवद्धता जाहेर गरेको छु ।

एउटा संगठनमा महासचिव पद भनेको शरीरको रक्त संचार हो । रक्तसंचार भएन भने मान्छे नीर्जिव हुन्छ । संगठनमा सांगठनिक क्रियाकलापहरू भएन भने संगठन अघि बढ्न सक्दैन । त्यहि भूमिका मैले प्याब्सनलाई दिने सोचेको छु ।
म महासचिव भएँ भने संगठनलाई मजबूत बनाउँछु । सबै तहका विचारलाई समावेश गरेर लाने छु । सबै निजी विद्यालयको पेशागत हक हितको लागि काम गर्नेछु ।

प्याब्सनमा संगठनिक कुराहरू, अतिरिक्त क्रियाकलापहरू, विभिन्न शेयरसभा, सम्मेलन गरेर, आर्थिक सबलीकरण गरेर संगठनलाई बलियो बनाउनु पर्छ ।